Pieterpad 3e dag

Het begin van de dag nuttigen wij een lekker ontbijt, geserveerd door onze gastheer. Dag drie is een mooie route en een tob dag.
Na iets langer gelopen te hebben dan een uur maak ik gebruik van hulpmiddelen. Ik laat Marry fietsen als een pakezel. Mijn monstertas ook achterop haar "grote" fiets. Heerlijk loopt dat na twee dagen even zonder het gewicht van een kind op je rug.

Beter voor de blaren op mijn linker voet (er komen er steeds meer bij) en mijn ontzettende opgeblazen stijve kuit. Ik hou helemaal niet van die groene zure appels, maar ik moet toch even doorbijten. Ooit gaat het vast beter. Ik laat Marry nog even mijn tas op haar rug voelen, waarna zij zegt: "Ik zou mijn portemonnee en ondergoed eruit halen en zonder tas naar Maastricht lopen.

Deze dag hebben wij veel zandpaden, lekker handig met de fiets.

Dan komt de topper van de dag: een lekkere stijlen trap, de Mounteverest is er niets bij. Wij moeten de fiets met al zijn vracht omhoog duwen. Eenmaal boven komen wij bij een brug te ver.

Klunen over boomstammen en modderpoelen, wij kunnen zo bij de zandhazen, zegt Marry.

Bijna aan het einde vroeg zij of ik nog een hunebed wilde bekijken? Nou ga, jij maar, dan hebben wij altijd de foto's nog! Ik zet mijzelf neer op een bankje, even mijn ogen dicht.

Na het avondeten, stappen wij op om naar ons slaap adres te gaan, de eerste vijftig meter loop ik als een wrak, net een oude diesel die nog moet optrekken.

Maar eerlijk is eerlijk, we hebben heel veel gelachen!