Vandaag is het Echt Zusteren.
De wandeling is gepland op 24 kilometer. Wij maken er 20. Corrie is gekomen naar het logeeradres waar ik heerlijk geslapen heb in een prachtige omgeving!
Mijn zus en ik zijn een sterke combinatie. We kunnen elkaar goed stimuleren door heerlijk te mopperen over voeten en vermoeidheid. Het lijkt alsof ik mijn benen niet vooruit gezet krijg. De avond ervoor heb ik al last van mijn voet, de blaar onderaan mijn linker hiel gaat etteren.
Het is zo jammer voor mijn zus dat ik net vandaag een minder goede dag heb. We stoppen een paar keer, aan het eind van de dag gaat het weer wat beter en kunnen we de motor even aanzetten. Onderweg wel heerlijk gelachen over de ervaringen van afgelopen tijd.
Corrie wisselt haar loopschoenen voor haar slippers, waar zij de rest van de kilometers mee loopt. Ondanks dat het blubbering is hier en daar, loopt zij erop als een kievit. Het maakt mij bijna jaloers. Wij komen heel aparte plaatsnamen tegen. In overleg waar wij iets zullen drinken, zegt zus Corrie: "Jij mag het zeggen, echt!" Ik antwoord: "Echt". Ik wijs daarbij naar een bord waar wij precies onder staan en waarop de plaatsnaam ECHT te lezen staat. Nadat wij uitgelachen zijn, ben ik helemaal vergeten een foto er van te maken.
