Annie en ik lopen naar het pension, wat in de bossen ligt. We lopen langs een prachtige beek. Het lijkt wel alsof ik in de Ardeche in Frankrijk ben. Het pension ligt aan het beekje. Annie wordt met een busje naar het station gebracht om weer naar huis te kunnen. Ik krijg mijn Camper aangewezen! Een busje omgetoverd tot Camper. Past precies bij mij, ben gek op busjes.
Alle kamers zijn bezet, of ik het erg vind om mij in de rivier te wassen?! In gedachten denk ik:??????? Ik voel mij direct een Hiawatha en dan in vrouwelijke vorm. Wat avontuurlijk!! Ik kan ook even in een kamer van iemand anders, op een krukje onder de douche met mijn benen buiten boord, wanneer er naar mijn voeten wordt gekeken die verstopt zijn in het tape. Ik kies voor douchen als in een verzorgingshuis! Een heel gedoe, maar ik wil niet dat mijn tape nat wordt en wil het minstens twee dagen laten zitten. Het wordt gelukkig niet gefilmd!
Deze avond ontmoet ik nieuwe mensen. Na mijn stilte moment bij de rivier, help ik iemand met de afwas. Al zo lang geleden dat ik een theedoek heb vastgehouden. Dan stapt er een man binnen. Klein, grijs haar een baardje en gepensioneerd. Hij klopt op de deur, niemand reageerde, dus zeg ik "Goedemorgen, uh goedemiddag, uh goedenavond! De man zegt:" De zon is onder, dus goedenavond! De toon is gezet, ik maak weer eens een goede beurt! Hij krijgt van mij een kop thee. Ik denk dan maak ik vrienden. De man wacht op vrienden. Hij is met de auto, zij komen op de fiets. Ik vraag hem of hij zeker weet of die vrienden hier naar toe komen. Ik dacht, die vrienden gaan snel ergens anders naar toe! Nee hoor, het is een humoristische man! Hij weet nu alleen niet dat hij in het verhaal zit! Ik geef hem dus geen kaartje van de website.
Ik ga eens naar mijn slaapvertrek.
Mijn Camper! Een ander model dan die van Rob en Paula!
