Heel de dag denk ik aan deze tekst. Bij de eerste koffiestop zeg ik tegen Annie dat er een bushalte staat. Annie zegt dat ik het heel de dag al over de bus heb! Ik voel dat het een pittige dag wordt, denk ik. En ik heb het goed! Klimmen, berg op, berg af en nog een paar keer. Nederland is heus niet plat!! Ik dacht dat het pas in Limburg zou komen? Ook voor we het weten lopen we weer in Duitsland. Daarna de duivelsberg beklommen. Twee heertjes met hun wandelstok vertelden ons erover, nadat ik had gevraagd of zij ook het Pieterpad aan het lopen waren, voetje voor voetje. Het was een te flauw grapje, maar erna kwamen hele verhalen.
We hebben zover gelopen vandaag en over mijn voeten ga ik het niet hebben. Morgen schrijf ik verder, want ik heb een misselijk gevoel over mij en ik wil alleen maar liggen sinds ik hier een bed heb toegewezen gekregen. Voel mij na vandaag een beetje kapot. Maar wat wel fijn is: wij hebben ieder een eigen bed. Kan ik lekker liggen draaien in bed en de deken over mij heen draperen, zonder dat Annie blootstelling ligt.
Het was wel een mooie wandeling!! Dat dat nog wel even in mijn herinnering zit! Zzzzzzzzzz
